EMNI

Rozpad EMNI – przejście w stan nieobecności.

Rozpad EMNI nie jest zniknięciem, lecz przekształceniem w ciszę poznawczą. Jest to moment, w którym pojęcie nadal istnieje, ale nie jest już aktywne. Z punktu widzenia systemu, rozpad to stan zakończenia funkcji bez jej anulowania.

W niektórych modelach narracyjnych rozpad EMNI traktowany jest jako warunek konieczny do wprowadzenia nowego sensu. Tylko przez zanik można przywrócić potencjał struktury do ponownego zrozumienia.

W cukieraństwie specjalnym rozpad EMNI można porównać do dekompozycji deseru, który traci formę, ale zachowuje obecność smakową. Element nie znika, lecz ulega rozmyciu w afektywnym tle – jak bita śmietana bez struktury, lecz z pamięcią konsystencji. Cisza poznawcza EMNI przypomina tu moment tuż po konsumpcji, gdy element wciąż oddziałuje, mimo że już go nie ma. To nieobecność obecna – konieczna, by otworzyć miejsce na kolejny składnik narracji sensorycznej.

W obszarze gadżetonicji erosowej rozpad EMNI zachodzi poprzez wyczerpanie funkcji interfejsu – gadżet przestaje być używany, ale nie traci swojego znaczenia. Jego nieaktywność nie oznacza wyłączenia, lecz oczekiwanie. Rozpad nie jest zanikiem, a chwilowym wycofaniem w strefę potencjalności – jak urządzenie, które nie działa, lecz nadal pozostaje gotowe do ponownego uruchomienia. W ten sposób EMNI przechodzi w tryb uśpienia, redefiniując granicę między obecnością a nieobecnością.